Ցեղասպանությունից հետո երկիրը լիքն էր անօթևան գաղթականներով: Թումանյանը, տեսնելով, որ մանուկները դրսում են, բացում է նրանց առջև նոր կառուցված վեհարանի դուռը, որը բացել չէր կարելի` անձեռնամխելի էր: Նրա այդ քայլը բարկացնում է հայոց հայրապետին, ով ասում է Թումանյանին.
-Դուք խոսում եք Ամենայն Հայոց Հայրապետի հետ:
-Իսկ դուք խոսում եք Ամենայն հայոց բանաստեղծի հետ,- Պատասխանում է Թումանյանը:
***
Թումանյանի տիկինը, ով տասը երեխաների մայր էր, բողոքում է
ամուսնուց,
որ
հաճախ
տանը
չի
լինում:
Թումանյանը
իրեն
բնորոշ
հումորով
պատասխանում
է.
-Ո՞նց տուն չեմ գալիս, մի տասն անգամ էլ չե՞մ եկել:
***
Մի ամերիկացի Թումանյանին հարցնում է.
-Ի՞նչ տարբերություն կա հայի և
ամերիկացու մեջ.
-Ամերիկացիները ծնվում են, ապրում ու
մահանում: Հայերը ծնվում են և սպանվում:
Комментариев нет:
Отправить комментарий